Jaap zal in 1936 het jaar dat de Olympische spelen in Berlijn plaatsvinden terugkeren naar Nederland. Het zal echter niet zijn laatste ontmoeting met de Nazi’s zijn. Ik zeg bewust Nazi’s omdat Jaap zeer zeker geen antipathie tegen de Duitsers ontwikkelde, al zou menigeen door zijn ervaringen met onze Oosterburen hiervoor begrip hebben gehad. Hij bleef namelijk altijd bevriend met zijn jeugdvriend Walther uit Plankstadt en bezocht ook zijn halfzus Martha met wie hij een goede band had regelmatig tot aan het uitbreken van de oorlog. Het was het gedachtengoed wat hij verwierp toen maar ook ver na de oorlog echter niet de Duitser. Het ging hem daarbij niet om de gewone man of vrouw maar kon zich getuige de diverse opmerkingen bij krantenartikelen opwinden over fanatieke nazi’s welke na de oorlog belangrijke functies kregen alsof er niks gebeurd was. Nu zoveel jaar later geeft de stad Heidelberg ook een klein beetje deze indruk misschien wel onbewust. De stad is namelijk nagenoeg ongeschonden de oorlog doorgekomen, de stad werd namelijk niet gebombardeerd. Het had nog anders kunnen aflopen toen de Amerikanen op het punt stonden de stad in te nemen. Gelukkig zag de Amerikaanse commandant de historische waarde van de stad in en middels onderhandelingen in samenwerking met de burgemeester besloten de Duitse troepen zich terug te trekken. De stad zou tot 2013 de thuisbasis blijven van het Amerikaanse hoofdkwartier voor Europa gevestigd op de Patton Barracks. Vernoemd naar generaal Patton die na een ongeluk in het hospitaal van Heidelberg op 21-12-1945 overleed.  Voordat de generaal noodlottig aan zijn eind komt zal hij echter vele strijdtonelen overleven net als Jaap. Jaap zal voordat hij de strijd aangaat eerst  vele andere avonturen beleven waaronder op de grote vaart, het volgende hoofdstuk in zijn leven.