Voorwoord
Geen tijd hebben? Dat is iets wat eigenlijk niet bestaat en waarschijnlijk verzonnen is en gebruikt wordt door mensen die ergens gewoon geen zin in hebben. Want ‘het hebben van tijd’ staat in mijn optiek simpelweg gelijk aan het stellen of verleggen van prioriteiten.
Dus toen mij een poos geleden werd gevraagd of ik genegen zou zijn om een soort van voorwoord te schrijven voor de site en verhalen van Jaap Bothe, hoefde ik niet lang na te denken.
Voor deze held máák je gewoon tijd. Dit kaliber mannen hebben ervoor gezorgd dat we heden ten dage in Nederland mogen, zeggen, denken en schrijven wat we willen. Mede dankzij Jaap Bothe leven we vandaag in vrijheid. Dus deze verhalen mogen simpelweg nooit verloren gaan en moeten verteld blijven worden aan onze kinderen, kleinkinderen en nog veel langer daarna.
Jaap Bothe, commando van het eerste uur is voor mij persoonlijk het gezicht van onmetelijk doorzettingsvermogen, gedrevenheid, Vaderlandsliefde en de strijd tegen onrecht.
Jaap Bothe, een voor velen onbekende held die zichzelf nooit als dusdanig heeft gezien of gevoeld.
Jaap Bothe was een man die ten tijde van het uitbreken van De Tweede Wereldoorlog ook prioriteiten stelde door zijn eigen belang standaard ondergeschikt te maken aan dat van anderen en het Vaderland.
Jaap met Brengun
Jaap Bothe, een gewoon mens, gevormd en gedreven door zijn drang naar gerechtigheid en die door zijn heldhaftige daden wat mij betreft voor altijd als bijzonder mens mag worden gezien.
Jaap Bothe, een held tegen wil en dank waarvan de waargebeurde verhalen en militaire acties de fantastische filmverhalen van James Bond zullen doen verbleken.
U bent nu in elk geval op de hoogte welke naam u nog veelvuldig voorbij zult zien komen op deze site: Commando Jaap Bothe.
Maar buiten het feit dat Jaap Bothe als persoon hele bijzondere dingen heeft gedaan, staat hij voor mij persoonlijk ook zeker symbool voor de heldendaden van vele anderen waarvan de namen of gezichten nooit bekend zullen worden omdat ze verloren zijn gegaan in de chaos van oorlog en voor altijd verdwenen in de diepte van de tijd.
Maar gelukkig zijn er geweldige kerels zoals Colin Bal die zich als veteraan al jaren vanuit intrinsieke motivatie, respect en toewijding bekommeren over het voortleven van al deze oude WW2 verhalen, door ze met de grootst mogelijke zorg, aandacht en respect te behandelen om ze dat welverdiende podium te geven.
Deze site is daar een sprekend voorbeeld van.
Wij veteranen zijn trots op helden zoals Jaap Bothe, zijn strijdkameraden en hun daden zoals we ook trots zijn op onze eigen buddy’s en verhalen.
Want tijden, oorlogen en de wapens mogen dan door de tijd heen misschien wel aan verandering onderhevig zijn….de drive, inzet en toewijding van de moderne jonge mannen en vrouwen die nog steeds vrijwillig en ten koste van zichzelf hun land willen dienen zijn nog steeds niet veranderd.
Ik heb als militair ook best wel wat ellende en oorlog meegemaakt maar wil me in geen enkel geval vergelijken met de daden van Jaap Bothe. Deze geweldenaar staat in mijn optiek ver bovenaan de ‘Military foodchain’ maar staat u me te toe te eindigen met een leuke en toevallige overeenkomst in woorden.
Majoor Marco Kroon bekijkt een deel van Jaap zijn archief
Jaap Bothe vocht na zijn landing in Son aan de zijde van het 327th Glider Infantry Regiment, onderdeel van het 101st Airborne een weg richting Arnhem, over een van de toentertijd dodelijkste routes in Europa , in de wandelgangen door de geallieerden verbaal ‘gedoopt’ tot de beruchte ‘Hell’s Highway’.
Mogelijk dat die naam van de snelweg ooit de inspiratie is geweest van één van de grootste hits van de wereldberoemde rockband AC/DC. En gelukkig dan maar. Zij gaven mijn mannen en mij, door het luid ten gehore brengen van ‘Highway to Hell’, over de op de jeeps gemonteerde speakers, de moed en intrinsieke motivatie om middels deze onorthodoxe wijze van verplaatsen in 2005 de dodelijkste verharde route van Afghanistan, vol vertrouwen, in volle vaart en gevechtsbereid tot op het bot af te leggen.
Of het allemaal vergezocht of toeval is, boeit me eigenlijk ook allemaal niet. Wat zo vast staat als een huis, is dat ik reuzetrots ben dat ik op de schouders van reuzen zoals Jaap Bothe mag staan om de ooit zo zwaar bevochten en duur betaalde vrede en vrijheid te blijven verdedigen voor Nederland.
Laten we samen de schouders eronder blijven zetten en verhalen zoals die van Jaap Bothe levend houden.
Hoogachtend en met het grootste respect,
Majoor Marco Kroon
Ridder Militaire Willems-Orde
Goessestraatweg 6
4421PJ Kapelle
